Komnata Shi ( cd. )

Archiwum

Pod nogami przebiega ci nagle szczur, potem widzisz je w wielu miejscach. Niektóre ciężko jest dostrzec w bladym świetle kul ognia smoków, gdybyś nie wchodził bez ostrzeżenia.. Widziałbyś, jak własnie potykasz się o róg czarnego, puchatego dywanu. Widziałbyś ponieważ niby to woskowy żyrandol roztąpiałby ciemności. Ale upadłego, który tu mieszka teraz nie ma. Dopiero potem wpadasz na pomysł, żeby zapalić żyrandol. Okazuje się, że o mało nie wpadłeś na łóżko, okryte wieloma kocami i poduszkami, a gdy cofasz..

________________________
Zły, zły, zły. Jego wzrok mógł swobodnie pozabijać setki wokół.. problem w tym, że wszyscy byli martwi. Trzasnąłwszy drzwiami przygryzł wargę, na pewno zrzucił by już płaszcz i swobodnie udał się na łóżko, by tam zasnąć i skończyć ten dramat. Ale łóżko było zajęte. Nic nie powiedział, czekał na wyjaśnienia.

Uniósł delikatnie głowę, kiedy Shikiro wszedł. Uśmiechnął się do niego słodko, nie zwracając na jego zły humor.
- Miło cię widzieć. Miło, że MNIE odwiedziłeś.
Powiedział, jakby przywłaszczył już sobie komnatę Shiki'ego

Długo, długo milczał stojac tylko z tymi zmrużonymi, dwubarwnymi ślepiami i grymasem na twarzy.
- Skąd wiesz? Moze przyszedłem po .. e.. hmm.. coś.. co nie dotyczy ciebie!

Podniósł się i podszedł do Kiry. Cmoknął go w policzek i roztrzepał włosy.
- I tak fajnie ,że przyszedłeś.

- Oczywiście.. radość z powrotu do swojego domu .. bezcenna - mruknął pod nosem gdy ten potargał mu włosy.

- Jakie ty masz puszyste włosy... O, masz loczka!
Kiyo wziął w dwa palce kosmyk włosów, gdzie włosy się zakręciły.
- Oj, nie rób takiej niezadowolonej miny.

- Tylko nie wyrwij go - odwróciwszy wzrok oparł sobie ręce na biodrach, ich luźne wiszenie przyprawiało go o dreszcze - Mam ku temu bardzo silne powody - oburzył się wyraźnie.

Puścił kosmyk i przyjrzał mu się.
- Czy coś się stało?
Zapytał słodziutkim tonem, które kogoś o słabym żołądku, mogłoby przyprawić o wymioty.

Słowa, szczególnie te, których nie winno się używać w cudzej obecności cisneły mu się na usta tak uporczywie, że w końcu zagryzł zęby. Milczał, długo i wstrętnie milczał. Był znany ze swojego spokoju, a teraz odstawia jakąś szopke nie wiadomo po co i na co. Milczał zatem i przyglądał się włosom Kiyo, wymyślając jakieś ładne kłamstwo.
- No właśnie - odezwał się, albo raczej mruknął - spieprzyłem coś ważnego, ale moze usiądżmy, chyba nie chcesz zebym ci to opowiedział stojąc przy drzwiach

Kiyo więc, poprawił swój diadem na główce, który, ot, tak, był po prostu na jego włosach. Złapał Shiki'ego za łapki i poprowadził do łóżka, na którym, siłą czy nie, go posadził. Usiadł naprzeciw niego, krzyżując nogi na miękkim materacu.
- Mów - powiedział, nie puszczając jego łapki.

Ponieważ nie miał wielkiego, a w sumie żadnego wyboru, westchnął usiadłwszy na łozku. Jedną z nóg podciągnął do siebie, a na tej oparł dłoń, zaś na dłoni brodę.
- Hm jak by Ci to wytłumaczyć - zamyślił się chwilę - opóźniam całą hm cały rozwój magi - wymyślił, właściwie było w tym troche prawdy, wiec o mało co się nie uśmiechnął - jestem skończonym idiotą..ale nic nie mów ! Bo się okaże, ze naprawdę nim jestem..

Zrobił nieco zdziwioną minę, myśląc nad pewną rzeczą. Pochylił się w jego kierunku z wesołym, ba, radosnym uśmiechem.
- Jakiż ty masz szczególny udział w tej magii? - zapytał, przechylając głowę. Nie chciał potwierdzać wersji Shiki'ego, żeby nie poczuł się gorzej. Aby utrzymać równowagę, oparł jedną dłoń o materac.

Przechylił głowę na bok, o. Mina jego jakby nagle zastygła, uwieczniając chwilowe rozkojarzenie i choć nie trwało to długo, to dla samego Kiry była to jakaś wieczność. Kłamcy nie mogą pozwolić sobie na jakiekolwiek zbicie z tropu, to też czym prędzej się wyszczerzył i cała skorupa posągu rozpadła się na miliony kawałków.
- Jestem królikiem doświadczalnym - odparł rozbawiony - niezauważyłeś? - zachichrał mrugajac oczami.

Raczej Kiyo nie przejął się tym, że Kira może kłamać. Wykorzystał chwilę jego rozkojarzenia, skradając mu całusa.
- Może tak troszkę wyglądasz. Testują na tobie szampony na gęstość włosów - zapytał z promiennym uśmiechem.

Ręka, którą podbierał sobie łepetynę pacneła jego rozmówcę w głowę, od tak dla zabawy.
- Oczywiście, lubują też wylewać na mnie kwasy, podawać środki halucynogenne, pobierac krew litrami - westchnął ściszajac stopniowo ton głosu.

- Nie ma co, barwna martwość - stwierdził, uchylając się przed pacnięciem, które i tak w efekcie doszło do skutku. Mruknął niezbyt zadowolony z swej nowej, roztrzepanej fryzury.
- Może twoje wyglądają świetnie, kiedy są nieuczesane, ale moje niezbyt - powiedział, przyklepując białe kosmyki odstających włosów.
- Nie smuć się. I tak nie może być gorzej: jesteś martwy. Jesteś królikiem doświadczalnym. I w dodatku niezdarnym.

Słysząc najparwdopodobniej komplement, wręcz specjalnie włożył dłoń w kruczą czuprynę i poczochrał ją lekko z złośliwym uśmieszkiem, a potem zrobił coś nieoczekiwanego. Zbliżył dłonie do jego włosów, chwycił je ostrożnie i uformował mu kucyki.
- Jaka z Ciebie kawaii japan girl

- O mój kapciu, tylko nie kucyki! - zawołał, chowając twarz w dłoniach. Istotnie, w kucykach wyglądał jak słodziutka dziewczynka. Przygryzł dolną wargę, zerkając zza palców na Kirę.
- I jeszcze sukienka do tego, hm? - zapytał.

Kiedy już po ludzku zaczęły boleć go ręce, zaś po trupiemu nie chciało mu się ich trzymać w gorze cofnął je do siebie. Nie skomentował słowem, uniósł tylko brew.

- Dzięki - powiedział, pośpiesznie rozczesując palcami włosy, aby po kucykach nie było śladu. Gdy skończył układać włosy, poprawił swój diadem, który nieco się zsunął.
- Chcesz pobawić się w fryzjera? - zapytał.

- Serio? - zapytał roztwierajac oczy szeroko jak szczeniaczek, który dostał nowego pluszaka do zdewastowania - O ile mnie nie zjesz to chętnie ! - dodał pośpiesznie zacierajac ręce.

Kiyo czuł, że to zła decyzja, ale chwilę potem wstał.
- Zetniesz mi nieco włosy. Tak... Do ramion - stwierdził, biorąc w dłonie jeden kosmyk włosów i mierząc go wzrokiem. Po chwili spojrzał na Shiki'ego. Miał nadzieję, iż chociaż wie, że Kiyo powinien chociaż zmoczyć włosy, aby nie były poszarpane.

- Tak tak.. - mruknął pod nosem cwano, nie musiał sie długo wysilać nad pomysłem - łazienkę, masz tam - wskazał brodą, sam zaś podsunął się na łożku do jednej z szafek, szuflad konkretniej, z której przechwycił nożyczki.

Poszedł do łazienki. Wpierw zdjął koszulę, aby jej przez przypadkowy przypadek, nie zamoczyć. Umył szybko włosy, a następnie wytarł ręcznikiem, który gdzieś, o, wisiał. Wrócił do Shiro.
- Mam wrażenie, że to bardzo zła decyzja - mruknął niezbyt zadowolony.

- Bez obaw, moze i jestem trochę niezdarny - rząchnął się - ale to co robie, robię dobrze więc nie gadaj tylko siadaj - pokazał mu język.