Komnata Kiyo

Średnia komnata. Wrogu łóżko, obok niego wielka szafa. W drugim rogu biurko i krzeslo. Na ziemi dywanik a na dywaniku poduchy do siedzenia oo'

Wszedł do komnaty, zostawiając uchylone drzwi. Uchylił ostrożnie szafę, wkładając do niej rękę. Po omacku zaczął szukać herbatki, starając się jednocześnie nie zasypać pokoju tym, co znajdowało się w szafie.

- Yh - mruknął cicho pod nosem. Usiadł na brzegu łóżka i rozejrzał się.

W końcu wymacał (bez skojarzen XD) puszkę i wyjął ją. Wyjął też dwie filiżanki i cukier.
- Czego się boisz? - zerknął na Kirę, który siedzie na tym łóżku, jakby co najmniej można było się tam nadziać na gwoździe.

- Niczego, czepiasz sie o tyle - mruknął i spojrzał na filiżanki.

Zagotował wodę i zaparzył herbatę. Podał Kirze jedną filiżankę wraz z cukierniczką. Usiadł na krześle, popijając swoją herbatę.

- Nie słodzisz? - uniósł jedną brew. Sam wsypał całośc i oddał mu pustą cukierniczkę.

- Teraz nawet nie mam czym. - wziął cukierniczkę i odstawił na biurko. - Nie, nie słodzę. - wziął łyka herbaty z uśmiechem.

Wzdrygnął się i zrobił minę która ujeła jedno krótkie 'fu' .

Wzruszył obojętnie ramionami na minę Shikiego. Upił jeszcze jeden łyk i odstawił filiżankę na biurko.

Spojrzał w głąb filiżanki i napił się.

- I jak smakuje? - zapytał, będąc pewny, że tam czuć tylko cukier.

- Może być - wzruszył ramionami.
Rozejrzał się znowu, nieco uważniej niż przed chwilą.

Wstał i przeniósł się wraz z herbatką obok Kiry. Usiadł i położył filiżankę na ziemi. Przeciągnął się, ziewając.

- Mów coś - mruknął wpatrując się w sciane.

- A myślałem, że nie lubisz jak mówię. - zachichotał cicho. biorąc herbatę od Kiry podniósł naczynie do ust i upił malutkiego łyka. Przez moment wyglądał, jakby miał ochotę wypluć to co miał w buzi, odrzucić filiżankę i krzyknąć jednocześnie. Jednak przełkną herbatę i spojrzał na Kirę, oddając filiżankę. - Ciekawy... smak.

- No wiem, że gorzka

- Tak, strasznie gorzka. - powiedział z udawanym żalem. Wziął swoją herbatę i upił jej trochę, starając się zabić smak cukru. Wzdrygnął się mimowolnie na wspomnienie o słodkim napoju.

Przymknął ślepia odstawiając filiżankę.

- Długo tutaj jesteś? - zapytał, obracając filizankę w dloniahc

- Nie ukrywam, że trochę stary jestem - westchnął - z rodzeństwa tego zaświatowego też jestem najstarszy >_>

- Czekaj... To ty masz rodzeństwo? - mruknął - Ale przecież anioły nie mogą mieć... - zaciął się. - O ku.rwa.

Zaśmiał się pod nosem XD

- Z czego się śmiejesz - burknął.

- Z twojego refleksu, pzrecież już ci to mowilem wczesniej XD