Laboratorium

- Raz sie puka raz niee o_o' - wzruszył ramionami mówiac dosyć lekceważącym tonem. Stłumił ziewnięcie i siegnął po herbatę.

- to wyjdź i zapukaj - burknęłam ustawiając składniki na stole

- Mhm - mruknął tlyko i wyszedł, ale nie wrocil zeby zapukac tylko wyszedl się hm przejsc (NMM)

Zamknął za sobą drzwi.
- Dobry - mruknął, pomijając 'dzień'.

- Noc – warknęłam nie obdarzając nawet tego smarkacza wzrokiem. Krzątałam się przy garncu mieszając dokładnie oko traszki w odpowiedniku ziemskiej wody , aquase. – krew duszy – pogoniłam adepta do pracy w końcu mieliśmy bardzo mało czasu.

Nie śpiesząc się jak zwykle to mial w zwyczaju, powoli podszedł do duszy, bez większego zastanowienia przecinając jej żyły i pod owe podstawiając niewielkie naczynie, rzecz jasna.
- Ile ? - mruknął starając się myślami nie odbiegać. Po dośc długiej nieobecnosci TU, nie chciało mu się wracać, wszak ba, kiedyś trzeba.

- Dwie miarki krwi duszy miarkę krwi szczura i pół miarki dwie krwi nietoperza – wyrecytowałam z księgi przepis znany mi na pamięć już nieco zniecierpliwiona. Tym bardziej co jakiś czas znikające iluzje przedmiotów jakoś nie pomagały mojemu psychicznemu stanowi – szybciej

- No już, już - niemal że warknął, wszak nie zrobił nic w kierunku aby się pospieszyc. Najpierw odstawił krew tudzież lezacej duszy, zaraz potem nietoperza, dokładnie tyle ile mówiła. Jedyne opory miał do szczurzej, wzruszył do siebie ramionami i zaraz dołączył do pozostałych swoją krew.

Gdy białko w oku traszki ścieło się wyrzuciłam je a do mikstury powoli wlewałam krew czyniąc miksturę coraz ciemniejszą. Przed dodaniem krwi nietoperza dodałam wywar z Muert rośliny rosnącej w wnętrzu otchłani , i na końcu wlałam krew. – dwie butelki z szafki – burknęłam już nieco poirytowana zachowaniem Kiry. W tym samym momencie z kotła uniósł się czarny obłok a powierzchnia płynu niebezpiecznie bulgotała.

Zerknął na Naar uniosłwszy jedną brew.
- Hm które butelki z której szafki - wymamrotał wreszcie na swój dośc irytujący sposób jak to czasem mu się zdarzało w takich sytuacjach jak.. o na przykład ta tutaj- nie przepadał za tym ' przynieś, podaj, znajdź ' , nie żeby miał o sobie strasznie wielkie mniemanie. Po chwili jednak mruknął cos na siebie pod nosem i rozejrzał się.

- Owakiej – syknęłam poirytowana , no i jak tu z takim dzieckiem wytrzymać? Gdzieś tam Pan był w stanie , w którym przez mrugnięcie okiem mógł zmieść otchłań a temu na żarty się wzięło?. – wszystkie są identyczne .. – odpowiedziałam dziwnie spokojnie wyłączając palnik nad kotłem.

Zanucił coś cicho pod nosem i dośc ponuro się uśmiechnął. Sięgnął po to co miał podać po czym zwrocił je ku Naar czekając aż owe butelki weźmie.
- Och no tak - stwierdził dośc zwięźle i zamyślił się.

Wyrwałam mu butelkę poirytowana i z próbówki przelałam do niej zawartość kotła. [..] Podałam mu dwie buteleczki i wskazałam palcem wgórę - zanieś - burknęłam i zniknęłam w komnacie z potępionymi dawcami.

- Miło - wymruczał i trzymając to drobne świństewko i wyszedł (NMM)

- Gdzie ten idiota! - wrzasnełam lekko mówiąc poirytowana. Ten debil nie przyszedł chociaż już pięć tych pustych cycolinek po niego wysłałam. - i-dio-ta!

- Tutaj - mruknął i zamknął za sobą drzwi - rany, troche spóźnienia i już tyle szumu. W każdym bądż razie.. Dobry - dodał po chwili.

- Matka cię nie nauczyła ,że przychodzi się na czas!? - warknęłam ledwo się powstrzymując by nie wypalić mu na czole znaczka od znaczenia 'zwłok' z numerkiem 3927 jaki trzymałam w dłoni. .. W sumie troche przesadziłam - przyszedłeś tutaj by móc być magiem więc skup się wreszcie - burknęłam.

- Przykro mi, niestety moja mamusia piecze się nad lawą - stwierdził żartobliwie, wyraźnie podkreślając, jak bardzo ma wszystko w swoich 4 literach. Nie mniej jednak, kulturalnie lekko schylił łepek i wymamrotał jedno krótkie 'Gome', w gruncie rzeczy nie długo trawała ta jego 'skrucha'.
- Hm, w takim razie ten jak to sie mówi.. - przyciął się - no nie ważne, to co mam robić?

Przez chwile milczałam szukając czegoś w księdze , a dokładniej przepisu na miksturę człowieczeństwa. Miała na pewien czas dawać aniołowi ludzkie możliwości i wady , ból , brak odporności na zimno - ciepło , głód , pragnienie. - Dzisiaj musisz pomóc dla Creationitae , zrobić sekcje dla zdrajcy KP potrzebuje serca i pól metra naczyń krwionośnych czyli jednym słowem dużo babraniny. - burknęłam przewracając kolejne kartki. - A no i standardowo krew ,wystarczy jedna marka i przynieś mi od Anialisnitae język żmii.

- Rany~.. to tak dużo~, nie chc..- zaczął zrzędzić, nie mniej jednak w pore się zamknął, bo potem było by jeszcze gorzej.
- Acha - mruknął to wszystko tłumaczące słowko i uniósł jedną brew jakoś nie mogąc się połapać - To wszystko czy jeszcze coś ?

'Kiedyś .. mu cos zrobie' burknęłam pod nosem na tyle cicho by nie usłyszał daej szukając odpowiedniej strony. - Wszystko - stwierdzilam krótko w końcu odnajdując odpowiednie hasło. 'Dziwnetyle tu siedziałam z dziedzicem a nigdy z nim nie gadałam normalnie' , przeszło mi przez myśl ale zaraz się otrząsnęłam. Nie wytrzymała bym nerwowo.

Przez chwile stał tak z rękoma położonymi na biodrach, dumając.
- Ah.. - ruszył się powoli z miejsca - dziwny masz gust kulinarny - wcale nie kryjąc swojego rozbawienia roześmiał się pod nosem - a w dodatku nie zdrowe to to.. powinnaś jeśc owoce - mruknął ciszej, albo moze wcale nie ciszej, tylko po prostu był dalej [...] Jak zwykle lubiąc robić wszystko od końca, podszedł machając słoikiem, butelką, fiolką czy czym kolwiek innym w czym znajdował się jęzorek. Najwyraźniej miał ucieche, że to coś sie porusza, kiedy majta butelką.

Podniosłam brew zerkając na próbkę języka – Co za debil idiota! Miała być w roztworze! Takie rzeczy się już wie Ty ty.. – warknęłam zirytowana , no tak najstarszy mag i nie wie w czym podać język dla adepta. – Wychodzę dokończ sekcje – burknęłam i wyszłam poszukać odpowiednich składników , wcześniej okrywając się płaszczem/

- Ale.. - zaplątał się i spojrzał za nią unosząc wargę do góry - wtf? - pomajtał szkłem z rezygnacją i odstawił je na jakąś półkę z miktsturami - dokończ sekcję, przynieś tamto, podaj ksiązke, przeczytaj, sprzątnij.. to złe to nie [...] - warczał i mamrotał pod nosem, w całym tym grymaszeniu w końcu zamiast isć skończyć tą sekcje poszedł.. kij wie gdzie (NMM)