Dolina Umarłych

-Są pytania na które nie ma odpowiedzi- rozejrzał się chwilę.

Mruknęłam coś pod nosem. Nie lubiłam czegoś takiego jak 'pytania bez odpowiedzi' bo uznawałam, że na każde pytanie jednak jest odpowiedź. Zamyśliłam się.

Równiez przez chwilę zamyślił się, szkoda że nie miał teraz mocy swego papasa, czasami chciał wiedzieć co myślą inni.

Przez chwilę wpatrywałam się w kradziony za życia duży pierścionek z ładnym, bordowym rubinem na środku. Dalej rozmyślałam.

Hm podniósł się i e uśmiechnął 'niewinnie'
-Ehm na mnie czas? -stwierdził i wyszedł *NMM*

Spojrzałam za nim. Ziewnęłam, zeskoczyłam z głazu i również wyszłam.

Weszła. Rozejrzała się uważnie i nieufnie. Po 30 latach błąkania się po świecie zdechlaków {umarłych} odnalazła miejsce które było jej prawdziwym "domem". Wszędzie było czuć zgrozę i śmierć. Uśmiechnęła się leciutko do siebie i pogładziła swoje włosy.

Hm siedział na jakimś większym głazie, przeciągnął się w zastanowieniu co on tutaj robi z rana? Kiedy większośc jeszcze śpi.

Podchodzi do rzeki magmy. Zawsze chciała zobaczyć taką z bliska. Błyszcząca, żarząca. Ten widok kojarzył jej się z bólem. Prawie takim, jaki odczuwała przy śmierci. Codziennie przywracała do siebie chwile śmierci.

Zerknął na Ratri zastanawiając się co by było gdyby wepchnąc tak kogos do tej magmy o_o' Ziewnął i zmrużył krwiste ślepia.

Odwróciła się. Zmrużyła oczy i rozejrzała się uważnie. Odeszła kawałek i usiadła w "cieniu" jakiegoś martwego, uschłego, spalonego drzewa. Oparła się o nie i zamyśliła się co by jeszcze można zwiedzić.

Mruknął coś pod nosem i oparł się o skamielinę za sobą, powiódł oczami do góry nie mając gdzie zawiesic wzroku. Stłumił kolejne ziewnięcie.

Spojrzała na nieznajomego. Zmrużyła oczy. Nie wiedziała kim jest. Nie przeszkadzało jej to. Tak samo nie przeszkadzało jej to że nie ma przyjaciół. Nie byli potrzebni. Ale byli fałszywi. Przywołała po raz drugi tego dnia wizję śmierci. 3 sierpnia. Tak, urodziny. Gdyby miała przyjaciół to by przeżyła? Nie, umarłaby jeszcze szybciej.

-Ostatnio wszyscy milczą, a to ciekawe, może powstal zakaz mowienia - pomyślał przez chwilę i zamknął oczy przysłuchując się ciszy, co prawda nie przeszkadzało tu mo zbytnio wszak czasami trochę przytłaczało. Oczywiście nie odezwał się, taki nawyk

Wstała. Bawiło ją nawet to milczenie. Takie głuche i... zadowalające? Otrzepała się. Przynajmniej starała się, bo na ubraniu zostały ciemne smugi od zaschłej, skruszonej magmy. Westchnęła trochę niezadowolona z tego faktu.

Przetarł oczy rozleniwiony jak zesztą niemal zawsze. Rozłożył powolnie skrzydła tak dla rozprostowania i zawachlował raz.

- Ratri - odezwała się przerywając już trochę przygnębiające milczenie. Miała nadzieję że odpowie, bo nie miała ochoty prowadzić monologu. Zmrużyła oczy i stoi w oczekiwaniu na odpowiedź.

Otrzeźwił się dopiero teraz, spojrzał nań.
-Kira- odparł zwięźle, zastanowił się czy powinienen dodać że mu miło, ale wstrzymał się

- Mhm - odpowiedziała, jeśli można nazwać to odpowiedzią. Zastanowiła się czy znów zapadnie cisza. Zaczęła oglądać niezwykle "piękne" krajobrazy.

-Od dawna tu jesteś? -zapytał, mimo że jakoś nie zaciekawiło go to, bo przecież jakie znaczenie mialo czy ktoś siedzi tu kilka wiekow czy od kilku dni?

- Zakładam że to cię nie obchodzi ale jeden dzień - odpieram i przecieram oczy niewyspana.

-Skąd taki zakład? - mruknął i poruszył wargą, no proszę , ciekawe czy się jej 'milo' umieralo

- Po co komu kiedy umarłam, skoro znacznie ciekawsze jest kiedy i gdzie umarłam. - uśmiecham się, lecz trudno było to określić miłym uśmiechem. Przeciągam się.

-Nie przeczę, ale i tak tego nie pamiętasz więc ? Chociaż rzeczy o których nie wiadomo są ciekawsze -założył ręce i zmierzył dziewczyną pustym wzrokiem.

- Ale zawsze można się domyślać, nieprawdaż. Przecież jakby odcięli mi przed śmiercią rękę, to tutaj też bym ręki nie miała. Nieprawdaż? - uśmiechnęła się.