Ombreux

Zwolniła kroku orientując się, że znowu zgubiła 'trasę'.
-Odnoszę wrażenie, ze historia lubi się powtarzać - mruknęła do siebie i na chwilę zmrużyła oczy, i rozejrzała się po no cóż znanym lesie. Zatrzymała się gwałtownie i 'skurczyła' skrzydła mając złe przeczucia co do tego miejsca -ych..

- możliwe – zmaterializował się ni z stad ni zowąd tuż przed anielicą i podniósł dość brutalnie jej podbródek w górę by spojrzała na niego.

- znowu ty? v_v - mrukneła i spojrzała na bok jak to miała w zwyczaju.

- oh co za radość – rzucił nieco rozbawiony , zmrużył oczy. W jego dłoni pojawił się łańcuch , jednym ruchem obrócił anielice i zacisnął na jej skrzydłach i ramionach pętle.

- No cóż.. -westchneła czując łańcuch. Poruszyła kątem wargi nie zbyt zadowolona.

Pchnął ją w stronę obumarłego drzewa ostrym podmuchem wiatru , właściwie to poleciała kilka dobrych metrów. Tuż przed samym pniem szarpnął ponowię łańcuchem zatrzymując ją w ostatniej chwili. Uniósł się w powietrze pociągając za sobą anielice.

-Do prawdy, zabawne.. - mrukneła nieco otrzeźwiona oo' Prychneła lekko w grymasie.

Zniknął z anielicą pod ziemią /ztr/

Ziewnął łażąc nie wiadomo po co po lesie oo'

Weszła po woli i patrzy na drzewa

Zatrzymał się i oparł o drzewo, zmrużył oczy i zerknął na bok.

Dostrzegła Kirę *____* Pomachała mu

Zrobił pare kroków w jej kierunku.
- Witam :3

Podeszła do Kiry
- Dzień Dobry. Jak tam?

Zostawił jej buźka w polik.
- Bez większych problemow, moge nawet dodać, że swietnie - przymknął ślepia.

Poczochrała mu czuprynę.
- To dobrze.

Zerknął na las. nie przepadał za miejscami w których trudno zobaczyć przestrzeń. Sciągnął brwi i uśmiechnąl sią kątem wargi.
- Nie masz przypadkiem ochoty wpaśc do mnie ;3 ? W lasach są robale, magowie i pewnie pare innych nie ciekawych stworzonek

- Hm, robale... - zastanowiła się wykrzywiając coraz bardziej twarz obrzydzeniem - Ok, chodźmy.

Wziął Racichacza za łapke i wyszedl (NMM)

Wyszła za nim *NMJ*

Wszedł z Kirą na rękach. Właściwie, to wziął nawet mały plecaczek i kocyk. Koc rozłożył na ziemi, położył na nim Kirę a pod głowę podłożył mu niewielką podusię. Nie ma co, brunet miał mocny sem. Z swego plecaczka wyjął okulary z fioletowymi szkłami, które nałożył Kirze na nos. Kiyoshi poprawił swe autentycznie fioletowe włosy, które zdążył pofarbować gdzieś am, w ciągu kilku chwil. Czekał, aż Shikiro się obudzi. Zaczął rozpakowywać zestaw do herbaty n.n

Tak, to prawda, miał mocny sen, w który zapadł w zaledwie pare sekund i nie dziwne by było, gdyby nie zbudził go nawet traktor brzęczący nad uchem. Poczuł jedynie dziwną zmiane położenia, bo z miękkiego zrobiło się troche twardo i niezdowolony tym faktem wyciągnął grymas na twarzy.

Oczywiście, Kiyoshi się niecierpliwił. Nudziło mu się bez Kiry. Z swego magicznego plecaczka wyciągnął piórko i połaskotał nim twarz bruneta. Pochylił się nad nim, opierając na łokciu. Kiyo uważał, iż jest tu całkiem, całkiem wygodnie.

Nie chcąc wracać do rzeczywistości, którą w jego przekonaniu nadal był własny pokój, wyciągną rękę po koniuszek koca, a potem pociagnął go lekko, lecz ten nie ruszył się z miejsca, bo coś go blokowało, zatem szarpnął raz jeszczę, tym razem zostawiając przyczynę blokady na ziemi, a samemu nakrywając się.

Zaklął cicho, lądując na ziemi. Usiadł i spojrzał na zwiniętego w kłębek chłopaka. Obudzenie go było znacznie trudniejsze niż przypuszczał. Chwilę myślał, myślał... Pochylił się nad Kirą i powiedział mu do ucha.
- Wszystkie szczury zniknęły z Podziemi - może niezbyt ambitne, ale miał nadzieje, że poskutkuje.