Dom Miriam

Weszła i popchnęła lekko drzwi, które z skrzypieniem zatrzasnęły się. Ruszyła przez puste pokoje kierując się do biblioteki. Otworzyła drzwi od biblioteki i spojrzała na jej wnętrze. Jak zawsze, kurz pokrywał stery książek, papierów i tajemniczych listów. Podeszła do wysłużonego stolika i usiadła przed nim na twardym krześle. Przyciągnęła do siebie opasłą książkę która zapewne przeżyła o wiele więcej niż można by było się spodziewać. Otworzyła ją na stronie, która uprzednim razem została zaznaczona. Miliony pyłków kurzu uniosły się w powietrzu. Nie zwracając na opadające pyłki zaczęła czytać.

Wyraźnie zła z niewiadomej przyczyny, nerwowo przerzucała kartki. W końcu wściekła gwałtownie wstała, a krzesło przewróciło się. Wyszła z biblioteki trzaskając drzwiami. Nie przejęła się hukiem - to było całkiem normalne. Po zachowaniu można było zrozumieć że jest zła - ale po twarzy nic. Twarz tylko wyrażała obojętność. Chociaż nie. Twarz Miriam była pusta. Twarz wyglądała jak maska. Zmrużyła powieki i weszła do łazienki. Odkręciła kurek z gorącą wodą.

Gdy wanna była pełna, zakręciła kurek. Woda musiała być gorąca, jak wskazywała para. Miriam, nie zwracając uwagi na ubranie, które miała na sobie, weszła do wody, by się uspokoić. Woda faktycznie była gorąca, ale nie okazywała bólu - dla niej ból był czymś oczywistym. Przymknęła powieki i zaczęła rozmyślać.

Po chwili zanurzyła się. Kiedy zaczęło jej brakować powietrza, wynurzyła się. Wzięła głęboki oddech i odetchnęła. Wyszła, już nie zdenerwowana. Spojrzała w lustro. Woda skapywała z jej ubrań, włosów i rzęs. Zamrugała parę razy i chwyciła ręcznik. Wytarła nim twarz. Spojrzała na ubranie. Zdjęła je z siebie i wrzuciła do pralki, wyglądającą jakby była z średniowiecza. Owinęła się ręcznikiem i ruszyła do sypialni.

Gdy znalazła się w sypialni otworzyła szafę i ubrała suche ciuchy. Położyła się znużona na łóżku i zaczęła rozmyślać ile jeszcze będzie musiała znieść to wszystko. Westchnęła i wyjęła mały gruby zeszyt i otworzyła go. Po chwili wyjęła z szuflady długopis i zaczęła coś notować w zeszycie. Co jakiś czas przerywała i wpatrywała się w obraz nad łóżkiem. Po dłuższym czasie zatrzasnęła zeszyt i odłożyła go wraz z długopisem na szafkę.

Obróciła się na plecy i zaczęła wpatrywać się w sufit. Leżała tak bezruchu, bez nawet najmniejszego mrugnięcia, dobre 5 minut, zanim usiadła. Wsunęła nogi w stare kapcie, po czym wyszła z sypialni. Szurając nogami weszła do biblioteki. Podniosła krzesło i usiadła na nim. Spojrzała na książkę. Przewróciła parę wymiętych stron w tył i powróciła do lektury. Błądziła pustym wzrokiem po tysiącach liter. Mruczała cicho do siebie, starając się zapamiętać zawartość książki.

Zatrzymała wzrok i ponownie przeczytała ostatni akapit. Zmęczona wstała i stłumiła ziewnięcie. Wyszła z biblioteki i ruszyła ku kuchni. Gdy się w niej znalazła, wzięła z lodówki jakiś napój i serek. Usiadła na sofie, otworzyła napój i wzięła łyka z butelki. Podciągnęła pod siebie nogi i zaczęła jeść serek. Pogrążyła się znużona w myślach.

Po chwili wstała i wyjrzała przez okno. Na ulicy włóczyło się parę ludzi i jakiś pijak. Parsknęła kpiąco i odeszła od okna.Odrzuciła włosy do tyłu i przeczesała je ręką. Weszła do holu i założyła buty. Rzuciła okiem na dom i otworzyła główne drzwi. Wyszła uprzednio zamykając drzwi na klucz - sama nie wiedziała po co, dom był tak stary, że okna same się otwierały, a drzwi do piwnicy były tylko deską. Ruszyła wytartą ścieżką mijając martwe, spróchniałe drzewa. Po chwili wyszła z terenu swojej posiadłości *nmjt*

Weszła i otworzyła drzwi. Była głęboko rozbawiona - uwielbiała ten wzrok zawiści innych skierowany do niej. zamknęła drzwi i zdjęła buty. Spacerkiem weszła do salonu i opadła na kanapę znużona. Popatrzyła obojętnie przez okno. Myriam tylko raz dała się zranić - i przez to straciła wszelkie symbole człowieka jak czułość, wrażliwość, miłość, zaufanie i wiara. Teraz można by powiedzieć że jest potworem? Dla niej istniały tylko obojętność, zawiść i wzgarda.

Po chwili wstała i wspięła się po schodach, które przeraźliwie skrzypiały. Podeszła do drzwi biblioteki i otworzyła je jednym ruchem. Zapaliła światło, które na początku chwiejnie migotało. Usiadła na krześle i zaczęła wertować kartki księgi, uważnie czytając jej treść. Poruszała bezgłośnie ustami wodząc wzrokiem po literach.

Kiedy przerzuciła ostatnią, pomiętą stronę, zatrzasnęła książkę i wymruczała coś cicho. Wstała i wzięła w ręce książkę. Podeszła do półki, gdzie widniało miejsce, i wsadziła w nie książkę. Zmrużyła powieki i zaczęła z trudnością odczytywać tytuły książek, które wytarte i zniszczone bardzo utrudniały sprawę. Po chwili chwyciła jakiś cienki tomik. Wytarła ręką kurz i podeszła do stolika. Usiadła na krześle i położyła książkę na stoliku. Otworzyła ją i przeczytała wstęp, zanim stwierdziła, iż to ta książka którą szukała.

Książka zawierała treść i rysunki, i jakieś notatki po bokach. Zaczęła ją czytać. Mimo iż była zmęczona, przekonywała siebie iż tak nie jest, i z trudem czytała książkę, a litery się rozdwajały. Po jakimś czasie gdy głowa ją zaczęła boleć, zatrzasnęła książkę i przymknęła powieki.

Zamknęła znużona książkę i poszła do łazienki. Tam szybko się umyła i przebrała w piżamę. Poszła do sypialni. Tam położyła się na łóżku. Przykryła się kocem i wlepiła wzrok w ciemność. Miriam zaczęła się wsłuchiwać w skrzypienie niedomkniętego okna. Milcząc, zmęczona, czekała aż zaśnie. Jej sny - a raczej koszmary - nigdy nie pozwalały jej się wyspać. Ale każdej nocy zasypiała, wiedząc że i tak to nastąpi. Zamknęła powieki i powoli zasypiała. Ocknęła się słysząc jakieś trzaśnięcie oknem.

Otworzyła oczy i usiadła. Odgarnęła włosy i obojętnie rozejrzała się. Po chwili położyła się i znów próbowała zasnąć. Leżała bez ruchu z zamkniętymi oczami - jakby nieżywa. Znużona rozmyślała, o takich rzeczach jak zawartość książek. Po dłuższej chwili, zmęczona, zasnęła. *nmj*

Obudziła się. Jak się spodziewała, tej nocy nie spała dobrze. Wstała i przeczesała włosy ręką. Wyszła z sypialni i poszła do łazienki. Tam się umyła i ubrała w normalne ciuchy. Z kuchni zrobiła sobie jakąś kanapkę i pośpiesznie zjadła. Wytarła twarz i wspięła się po schodach do biblioteki. Uchyliła drzwi i wślizgnęła się do pokoju. Opadła z ulgą na krzesło i zaczęła czytać niedokończoną, ciekawą lekturę. Z monotonną monotonnością przewracała zakurzone kartki książki.

Czytała z uwagą, chłonąc każdą literę. Po chwili podniosła się. Zeszła na dół i wyjrzała przez okno. Wyglądało na to, że jest chłodno. Weszła do holu i ubrała kurtkę. Nałożyła buty. Odrzuciła włosy do tyło i zerknęła na hol. Widząc bałagan, machnęła tylko ręką i wyszła, zamykając dom na klucz. *nmj*

Weszła. Nie było jej kilka dni, fakt. Trudno było określić stan Myr. Wyglądała na zmęczoną - i złą. Po wykonaniu prostych czynności, usiadła w bibliotece. Przymknęła oczy, i można powiedzieć, przysypiała.