Psychiatryk

Przychodzę

Wchodzę przez ścianę do budynku

Wychodzę

Przylatuje jako anioł , laduje w głównym holu i składam skrzydła, spojrzałem na Ratri, która była niesiona przez falę powietrza puściłem ją obok siebie
- czeka cię trening , jeśli nawalisz albo komuś powiesz ze byłaś na treningu, długo twoja dusza nie pożyje, jeśli zdasz dam Ci wiecej mocy i umiejetnosci - rzucił formułke obojętnie, właściwie idąc już i wypatrując ofiar, ruchem dłoni ponaglił anielcie by udała sie za nim.

Skinęłam tylko głową starając się skupić. Spojrzała na osobę która prawdopodobnie kłóciła się z kimś. Po dłuższej obserwacji stwierdziła, iż cierpi ona na chorobą maniakalno-depresyjną.

Zatrzymał się nagle przed pokojem, słyszał myśli więc niemósiał wchdozić by wiedziec jak czuje się dana osoba , a ta która znajodwała się w pokoju musiała być dzieckiem
- masz zdać raport o tym dziecku opowiedziec w jakim jest stanie i jak najlepej je wykończyć , daje Ci 30 ludzkich minut na to , hmm - zaciał się nagle, na jego twarzy wymalował się szyderczy uśmieszek - poza tym musisz dowiedzieć się jak nazywa się to dziecko i mi o tym powiedzieć - rzucił i siadł na wózku inwalidzkim, który stał w kącie, wciąż w postaci anioła rzucił puste spojrzenie na anielice, to na swój nadgarstek co miało znaczyć by się pospieszyła.

( wymyśl historie tego dziecka jak tu trafiło i jakis sposób by dowiedzieć jak się nazywa )

Stara się skupić. Wkracza do pokoju. Spojrzała na tabliczkę zawieszoną na łóżku zaczęła czytać dane. - 93 rok. Anil Raijn. Mania. - Słucha rozmowy chłopca z pielęgniarką. Bo dłuższym słuchaniu mówi do Pana.
- Nie rozpoznaje twarzy. Każda mu się wydaje taka sama. - zamyśla się. Spojrzała na kobietę którą obserwowała, która teraz dobijała się do syna. - To jego matka. Ojciec jest w domu, jest ochroniarzem w tej dużej figurce w Nowym Jorku. - slucha dalej rozmowy, wnioskując - Matka ciągle myśli że syn chce ją zabić. Np. że wpuszcza do jej pokoju niebieski pyłek. Anil nie rozumie o co chodzi matce. Choruje na manię. Od roku. Przez matkę. Hmm... Miejsce śmierci. A tak to się nazywało! Statua Wolności. Zawsze chciałam tam umrzeć. Może umarłam. A nie pamiętam. - zorientowała się ze nie mówi o tym co powinna. - Czas. Noc. Ojciec zabierze go do pracy, by zobaczył jak jest. Pokłóci się z ojcem. Chłopiec w bójce straci rękę, ojciec coś tam. Krew poleje się po czole tej lalki Barbie. Ojciec pragnie skończyć robotę, chłopiec stara się uciec. Wybiega z Figurki i wybiega na jezdnię. Jakiś samochód zatrzymuje się i wysiada z niego jakiś facet. Zabiera go do szpitala, przekraczając szybkość, i w ucieczce przed policją jest bum. Unikając policji facet zabiera go do swojego domu. Chcąc pozbyć się szybko ciała, bierze od lewego towarzystwa cyjanek, i dosypuje do Sprite'a. Kończyć? - stwierdzam iż nie jest to najszybszy sposób na wykończenie dzieciaka i wcale nie logiczny o.o

Zamyślił się , wydawało się to mało logiczne ale dość brutalne
- Na pewno nazywa się Anil Raijn? - mruknął, właściwie to sam już to wiedział, ale wolał by Ratri była tego pewna.

- A w psychiatryku można być czegoś pewnym? - rzekła do Zahora - sądzę że tak, panie. - usadawia się zmęczona na ziemi.

- Dobrze - odrzekł i przenikna przez drzwi zmieniajac się w kosarza ... zmrużył oczy i wyobraził sobie opisaną śmierć przez anielice po czym wypowiedział formułke , dziecko patrzyło spanikowane na postać Zahora. Po czym znowu zmienił się w anioła i wrócił po zrobieniu roboty , spojrzał na anielice i chwile pomyślał - zdalaś -odrzekł w koncu po krótkiej analizie.

Skinęła tylko głową i podniosła się - Czyli mogę już hmm iść?

- jak chcesz to możesz, no chyba że chcesz mieć hm coś z tego że zdałaś - uśmiechnął się kątem warg zostało mu tylko przekazać moc , właściwie on jako jedyny regenerował się więc oddanie troche mocy niebyło żadnym wyrzeczeniem ani problemem.

- Na razie to mi wszystko hmm... wisi? - mruknęła znużona od wymyślania śmierci jakby chciała umrzeć, a zarazem jak umrze chłopiec.

- Nie powino cię obchodzić co z nim będzie - rzucił oschle, podszedł do anielicy, schylił się i położył dwa palce na jej szyji stojąc obok niej wyjątkowo blisko, zmrużył oczy i tchnął w nią troche swojej energi , gdy skonczył dotknął jej czola i wymazał całe zdarzenie z jej umysłu by przypadkiem komuś tego nie zdradziła , cóż nie zabardzo jej ufał. Wyszedł *nmmt*

( masz 50 pkt mocy by zobaczyć swoje nowe umiejętności przejrzyj Opis KP )

Westchnęła i wyszła /nmm/

- Boż psychiatryk? Odbiło mi - mruknął do siebie po czym stanął na jakiś schodach i przeciągnął się.

Wleciał za bratem widocznie go śledził – Yo – mruknął obojętnie pojawiając się za nim w postaci anioła.

Spojrzał za siebie i uniósł jedną brew.
- Hm no cóż, hej - mruknął.

- ciekawe czy tu znajdę coś słodkiego .. – rozejrzał się i w końcu siadł na wózku inwalidzkim , podciągnął nogi do siebie i potarł stopę o stopę. – słyszałem ,że .. – uśmiechnął się kątem wargi złośliwie – całkiem dobrze ci się układa z tą brunetką jak jej tam – poskrobał palcami brodę w udawanym zamyśleniu.

Stwierdził, ze nie chce mu się tak stać jak patyk więc usiadł pod scianą, spojrzał w sufit.
- Jak zwykle jesteś doinformowany - wzruszył ramionami zastanawiając się.

- a ty jesteś wyjątkowo ‘prosty w obsłudze’ – zwilżył wargi językiem co jak co ale przebywanie poza królestwem bez jedzenia było dość irytujące. – że też nie mają tu normalnego żarcia tylko jakieś tłuczone kartofle x_X

Poprostu niby przypadkiem wsadził sobie lizaka do ust, co parwda nie lubił rzeczy słodkich. Przeciągnął skrzydła.
- 'Biedactwo' - przerzucił wzrok w inne miejsce.

- biedactwem to ty będziesz jak ci się dziewczyna rozwydrzy – mruknął chłodno odwracając wzrok , spojrzał na pielęgniarkę wiozącą kogoś przypiętego do wózka inwalidzkiego - i uważaj przy ten tegolegu by papko nie musiał sprzątnąć wnuka no i ja wujkiem być nie zamierzam – zaśmiał się krotko

- Przykro mi, nie nadajesz się na 'wujka' no i pewnie zowu naoglądałeś się bajek , peszek - stwierdził i rozejrzał się.